BEN "TWO COON JUNCTION EAGLE" 2 feb 1998 - 19 nov 2008

Ben kwam hier wonen toen hij 8 maanden oud was, een Maine Coon kater die zo'n 10 cm. hoger was dan m'n andere twee (ook al grote) katten. Joris werd direkt z'n beste vrind, maar Coco heeft hem 2 jaar lang klappen gegeven en tegen hem gegromd voordat ze haar verzet opgaf. Hij trok zich er niks van aan, deze grote lieve wijze kater. Ben heeft me diep geraakt,  en toen hij overleed bleek dat er ongelooflijk veel mensen met hem meegeleefd hadden. Het is onmogelijk om hier een korte schets van hem te geven.  Hij werd ziek toen hij nog maar 4 jaar oud was, en dankzij intensieve zorg  van mij en m'n dierenarts is hij toch nog 10 jaar geworden. Ik heb heel erg geprobeerd te letten op z'n kwaliteit van leven, constant gekeken naar z'n gedrag, en  intussen hebben we zoveel mogelijk van elkaar genoten. Ben was m'n leermeester,  heeft me heel veel over mezelf geleerd. Aanvankelijk was ik soms bijna obsessief met hem bezig, maar langzamerhand leerde ik te accepteren wat niet te veranderen was en toch steeds op internet te blijven zoeken naar nieuwe mogelijkheden. Door Ben kwam ik in contact met amerikaanse support-groepen, en mijn dierenarts Liesbeth Winius (zelf een halve amerikaanse) steunde m'n pogingen om Ben te helpen. We vormden een goed team. Ben had nierproblemen, blaasproblemen, bleek een gigantisch hoge calcium in z'n bloed te hebben (Idiopathische Hypercalcaemie) waardoor hij  steentjes in de linkernier en blaas kreeg. Een operatie aan de bijnieren werd op het nippertje afgeblazen omdat hij opeens door Prednisolon diabetes kreeg die gelukkig ook weer snel over was. Een blaasoperatie hielp hem tijdelijk van de steentjes in z'n blaas af, en zo worstelden we door.  Tussen de dips waren gelukkig heel veel goeie tijden. Eten was een probleem: hij at meestal wel zelf brokjes maar weigerde categorisch om natvoer te eten. Dat gaf ik hem dus met de spuit, 4 jaar lang 3-4 keer per dag, want vocht was zó belangrijk. Elke nacht maakte hij me een paar keer wakker omdat hij brokjes wilde eten. Ik kon niks laten staan omdat Joris en Coco elk op weer een ander dieetvoer stonden, dus hij moest erom vragen. Als ik een keer doorgeslapen had dan was dat een slecht teken: geen eetlust en dus geen brokjes. Het spuitvoeren heeft hem talloze keren weer op gang geholpen. Hij was dan vaak snel weer zichzelf: eindeloos nieuwsgierig,  speels en knuffelig.  Als Coco eens een poging deed om te spelen was dat maar van korte duur helaas: al snel kwam Benneke er met z'n grote lijf bij en was Coco weer verdwenen.  Ik heb ook door Ben geleerd dat je tegen je kat moet praten. De laatste weken dat Ben leefde sliep hij niet meer bij me in bed wat hij anders altijd wel deed. Hij had zich meestal teruggetrokken in de slaapkamer van mijn moeder die in die tijd bij me inwoonde, en lag dan op het voeteneind van haar bed. Toen duidelijk was dat er niks meer te redden viel liep ik langs hem heen terwijl hij daar lag, en zei in het voorbij gaan tegen hem: “morgen gaan we samen naar Liesbeth jochie. Het hoeft niet meer, je hoeft niet meer te vechten en geen pijn meer te hebben. We gaan je helpen” …. en hij keek hij me aan terwijl ik dat zei. Ik liep gewoon weer door, mam’s slaapkamer uit. Die avond kwam Ben naar me toe zodra ik in bed ging liggen, en heeft de hele nacht dicht tegen me aan gelegen. Ik deed die nacht geen oog dicht volgens mij, maar heb zó heerlijk met hem gelegen. Dat was zijn afscheidscadeau aan mij. Door Ben heb ik mijn website over FLUTD uitgebreid met een stuk over katten met nierproblemen. Ik heb net als met de diabetes van Joris geprobeerd om  zo ontspannen mogelijk om te gaan met de veelheid aan richtlijnen en dogma's. Bij elke kat ligt de grens van wat wenselijk en mogelijk is weer anders, en dus is de enige richtlijn voor mij: "laat je leiden door het gedrag van je kat, en niet door de uitslagen".

Ben's video: Ben eet in z'n boom Pagina's: Ben eet met de spuit Ben wordt geschoren Ben in de klimboom Ben's pillen ritueel Zen and the art of caring for a CRF cat Ben op m'n weblog: Dierentolken hebben een gesprek met Ben Het gaat helaas niet goed Afscheid van Ben

de eerste foto

© M.A. de Boer 2002-2013. Alle rechten voorbehouden. Niets mag worden overgenomen van deze website in welke vorm dan ook zonder uitdrukkelijke toestemming van de auteur.